പുറത്താക്കപ്പെടുന്നവരും അകത്താക്കപ്പെടുന്നവരും

പണ്ഡിറ്റ് ജവഹർലാൽ നെഹ്രുവിന്റെ ഒരു ജന്മദിനം കൂടി കടന്നു പോവുകയാണ്. ഇന്ത്യയുടെ ആദ്യത്തെ പ്രാനമന്ത്രി എന്ന ഒരൊറ്റ ശിൽപ്പത്തിനപ്പുറം ആധുനിക ഇന്ത്യയുടെ സൃഷ്‌ടാവ്‌ കൂടിയാണ് നെഹ്രു. ഇന്ന് നാം കാണുന്ന ഇന്ത്യ രൂപപ്പെട്ടത് പൂർണമായും നെഹ്രുവിയൻ കാഴ്ച്ചപ്പാടുകളുടെ അടിസ്ഥാനത്തിലാണ്. അതങ്ങനെയല്ല എന്നു സ്ഥാപിക്കാനും നെഹ്രുവിനെ റദ്ദു ചെയ്യാനും എത്ര ശ്രമിച്ചാലും രാഷ്‌ട്രശിൽപ്പി എന്ന സ്ഥാനത്തിന് മറ്റാരും അർഹരാവുന്നുമില്ല.

സ്വതന്ത്ര ഇന്ത്യയുടെ ആദ്യത്തെ രാഷ്‌ട്രപതി രാജേന്ദ്രപ്രസാദും നെഹ്രുവും തമ്മിലുണ്ടായ ഒരു തർക്കത്തെ സംബന്ധിച്ച് രസകരമായ ഒരു കഥയുണ്ട്. ഇന്ത്യക്ക് ഇപ്പോൾ നല്ല കാലമല്ല എന്നും അതിനാൽ 1950 ജനുവരി 26 റിപ്പബ്ലിക് ദിനമായി തീരുമാനിക്കുന്നത് ഉചിതമായിരിക്കില്ല എന്നും അക്കാലത്തെ പ്രഗത്‌ഭനായ ഒരു ജ്യോതിഷി നിർദ്ദേശിച്ചതിന്റെ അടിസ്ഥാനത്തിൽ രാഷ്‌ട്രപതി പ്രധാനമന്ത്രിയോട് ചടങ്ങു മാറ്റി വച്ചു കൂടെ എന്ന് ആരാഞ്ഞുവത്രേ. രാജ്യം ഭരിക്കുന്നത് ജ്യോതിഷികളല്ല, ജനാധിപത്യത്തിലും മതേതരത്വത്തിലും വിശ്വസിക്കുന്ന ഒരു ഗവൺമെന്റാണ് എന്ന് നെഹ്രു പ്രസിഡന്റിനോട് മറുപടി പറഞ്ഞു എന്നാണ് കഥ. ആ പ്രധാനമന്ത്രിയെ ഇപ്പോഴത്തെ പ്രധാനമന്ത്രിയോട് താരതമ്യം ചെയ്യുന്നത് ശുദ്ധ മണ്ടത്തരമാണ് എന്നറിയാതെയല്ല, എന്നാലും വെറുതെ അങ്ങനെ ചിന്തിച്ചു പോകുന്നതാണ്.

ഇന്ത്യയുടെ സമഗ്ര പുരോഗതി ലക്ഷ്യം വച്ച് നെഹ്രു ആസൂത്രണം ചെയ്‌ത്‌ നടപ്പാക്കിയതാണ് പഞ്ചവത്‌സര പദ്ധതികൾ. ആധുനിക ഇന്ത്യയിലെ അണക്കെട്ടുകളും കനാലുകളും ഘന വ്യവസായ സ്ഥാപനങ്ങളും റോഡുകളും പാലങ്ങളും എല്ലാം നിർമിക്കപ്പെട്ടത് മുൻകൂട്ടി ലക്ഷ്യം നിർണയിച്ചു നടപ്പാക്കിയ പഞ്ചവത്‌സര പദ്ധതികളിലൂടെ തന്നെയാണ്. ഇപ്പോൾ രാജ്യത്ത് എത്രാമത്തെ പഞ്ചവത്‌സര പദ്ധതിയാണ് നടന്നു കൊണ്ടിരിക്കുന്നതെന്നും അതിന്റെ ലക്ഷ്യമെന്തെന്നും ചോദിച്ചാൽ ഉത്തരം പറയാൻ ആർക്കെങ്കിലും സാധിക്കുമെന്നു തോന്നുന്നില്ല. രാജ്യത്തെ സംസ്ഥാന സർക്കാരുകളുടേയും പ്രാദേശിക ഭരണകൂടങ്ങളുടേയുമൊക്കെ പങ്കാളിത്തത്തോടെ നടപ്പാക്കിയിരുന്ന സമഗ്ര വികസന പദ്ധതികളിൽ നിന്ന് ഒരേ ഒരു വ്യക്‌തിയുടെ ബുദ്ധി മാത്രം കേന്ദ്രീകരിച്ച് രാഷ്‌ട്രത്തിന്റെ നിർമാണം നടക്കുന്ന അവസ്ഥയിലാണ് നമ്മളെത്തി നിൽക്കുന്നത്.

ചരിത്രത്തിൽ സ്വന്തമായി ഒന്നും രേഖപ്പെടുത്തപ്പെട്ടിട്ടില്ലാത്തതിനാൽ ചരിത്രത്തെ തന്നെ അപനിർമിക്കുകയും സൗകര്യപ്രദമായ പുതിയ ചരിത്രം എഴുതിച്ചേർക്കുകയും അതിന് അസത്യങ്ങളും അർദ്ധ സത്യങ്ങളും ലോഭമില്ലാതെ പ്രചരിപ്പിക്കുകയും ചെയ്യുക എന്നത് സത്യാനന്തര കാലത്തിന്റെ മുഖമുദ്രയാണ്. രാഷ്‌ട്ര നിർമാണത്തിന്റെ ഒരു ഘട്ടത്തിലും ക്രിയാത്‌മകമായ പങ്കു വഹിച്ചിട്ടേയില്ലാത്ത ഒരു കൂട്ടം എട്ടുകാലി മമ്മൂഞ്ഞുമാർ ഇന്ത്യയുണ്ടായത് 2014 ൽ ആണെന്നാണ് വിശ്വസിക്കുന്നത്. അവർ നെഹ്രുവിനേയും ഗാന്ധിയേയും നിരാകരിക്കുകയും കഴിയുന്നത്ര അവഹേളിക്കുകയും ചെയ്യുന്നു. നെഹ്രു മുന്നോട്ടുവച്ച ഒരാശയത്തേയും ചെറുക്കാനാവാതെ നെഹ്രുവിരുദ്ധർ അദ്ദേഹത്തിന്റെ സദാചാരത്തെ പരിഹസിക്കുകയും വൈയക്‌തിക ജീവിതത്തെപ്പറ്റി കൂടുതൽ ചർച്ച ചെയ്യാൻ ശ്രമിക്കുകയും ചെയ്യുന്നു.

നെഹ്രുവിന്റെ എല്ലാ നിലപാടുകളും ശരിയാണ് എന്നല്ല, അദ്ദേഹത്തിന് തെറ്റുകൾ പറ്റിയിട്ടില്ല എന്നല്ല, മറിച്ച് അദ്ദേഹത്തെ തമസ്‌കരിക്കുന്നതിനും അവഹേളിക്കുന്നതിനും ശ്രമിക്കുന്ന വ്യാജദേശ സ്‌നേഹികളേയും  അഭിനവ രാഷ്‌ട്രശിൽപ്പികളേയും കുറിച്ച് നമുക്ക് മുൻകരുതലുകൾ ഉണ്ടായിരിക്കണം എന്ന് ഓർമിപ്പിക്കാനുള്ള ശ്രമമാണിത്. നെഹ്രുവിന്റെ ശാസ്‌ത്രബോധത്തോടും സോഷ്യലിസ്റ്റ് ചിന്തകളോടും താരതമ്യം ചെയ്യാൻ പോലുമുള്ള ജ്ഞാനമില്ലാത്തവർ അദ്ദേഹത്തെക്കുറിച്ച് വ്യാപകമായി നുണപ്രചരണങ്ങൾ നടത്തുമ്പോൾ നാം കരുതിയിരിക്കേണ്ടതുണ്ട്.

ഇന്ത്യയുടെ ചരിത്രത്തിൽ എഴുതിച്ചേർക്കാവുന്ന ഒരു പദ്ധതിയും നടപ്പാക്കാത്ത ഒരു പ്രധാനമന്ത്രി സിംഗപ്പൂരിൽ പ്രസംഗിക്കുന്നു, തന്റെ രാജ്യത്തെ മുഴുവൻ ആൾക്കാരെയും താൻ ധനകാര്യ പ്രക്രിയയിൽ പങ്കാളികളാക്കി എന്ന്. ഇപ്പറയുന്ന ധനകാര്യ പ്രക്രിയ എന്താണ് എന്നും അത് സാധാരണ പൗരന്റെ ജീവിതത്തെ എങ്ങനെ സ്വാധീനിക്കുന്നു എന്നും കൂടി വിശദീകരിക്കാൻ അദ്ദേഹത്തിനു ബാധ്യതയുണ്ട്. എടുത്തു പറയാനോ അഭിമാനപൂർവം ഉയർത്തിക്കാട്ടാനോ ഒന്നുമില്ലാത്തതിനാൽ അവർ വെറുപ്പും വിദ്വേഷവും ആയുധമാക്കുന്നു.

ജവഹർലാൽ നെഹ്രുവിന്റെ പ്രതിമ തകർക്കുകയും പട്ടേലിന്റെ പ്രതിമ സ്ഥാപിക്കുകയും ചെയ്യുന്നതിലൂടെ ഇന്ത്യയുടെ ചരിത്രത്തെ അട്ടിമറിക്കാമെന്നത് സംഘപരിവാരത്തിന്റെ അതിമോഹമായി അവശേഷിക്കുക തന്നെ ചെയ്യും. നെഹ്രുവിനെയും ഗാന്ധിയേയുമൊക്കെ പുറത്താക്കുക എന്നത് അത്ര എളുപ്പമാവില്ല സംഘത്തിന്.