മാതൃഭൂമി ആഴ്ച്ചപ്പതിപ്പിലെ സുദീപ് ടി ജോർജിന്റെ പന്ത് എന്ന കഥ അതിലെ ദൃശ്യശകലങ്ങളുടെ പൂർണത കൊണ്ടാണാകർഷകമാകുന്നത്. കൊത്തിയെടുത്തതുപോലുള്ള ദൃശ്യങ്ങൾ. കഥയൊട്ടാകെ അയവുള്ളതായിരിക്കുമ്പോൾത്തന്നെ കഥയ്ക്കുള്ളിലെ സംഭവങ്ങൾ മുറുകിയും സ്വയം പൂർണമായും അസാധാരണമായൊരരനുഭൂതിയായി പരിണമിക്കുന്നു. ക്രാഫ്റ്റിന്റെ ഇത്തരത്തിലുള്ള  മികവു കൊണ്ടും പരീക്ഷണാത്‌മകത കൊണ്ടുമാണ്  സുദീപ് പുതിയ കഥാകൃത്തുക്കളിൽ വളരെ ശ്രദ്ധേയനാവുന്നതും. ‘ഒരു ഫുട്ബോളറെ കൊല്ലാൻ വളരെയെളുപ്പമാണ്. അവന്റെ കാലിൽ നിന്ന് ആ പന്ത് എടുത്തു മാറ്റിയാൽ മാത്രം മതി’ എന്ന പ്രസ്‌താവനയാണ് കഥയുടെ കാതൽ. അതിലേക്കെത്താനുള്ള വഴികളാണ് മറ്റെല്ലാം. പലയിടങ്ങളിൽ നിന്നായി പല ചാലുകളിലായി എല്ലാം അവിടെയെത്തുന്നു. […]

പ്രണയത്തിനും സ്‌ത്രീ പുരുഷ ബന്ധത്തിനുമൊക്കെ പുതിയ കാലത്തു സംഭവിച്ച പരിണതികളുടെ പശ്ചാത്തലത്തിലാണ് സോക്രട്ടീസ് കെ. വാലത്തിന്റെ രാസമഴ (മാതൃഭൂമി ആഴ്ച്ചപ്പതിപ്പ്) എന്ന കഥ പ്രസക്‌തമാവുന്നത്. നൂറ്റാണ്ടുകളിലൂടെ തുടർന്നു പോരുന്ന, വികാര പരവശവും തരളവുമായ അനുഭൂതിയെന്നൊക്കെ വിശേഷിപ്പിക്കപ്പെട്ട പ്രണയം പുതിയ കാലത്ത് അമ്ലസ്‌പർശം പോലെ പൊള്ളലേൽപ്പിക്കുന്നു. കേരളത്തിന്റെ പൊതുബോധത്തിലും ചിന്തയിലും പുതുതലമുറയുടെ പ്രവൃത്തികളിലും വന്നിട്ടുള്ള നിർണായകമായ പരിവർത്തനങ്ങളെയാണ് കഥ ലക്ഷ്യമാക്കുന്നത്. മനസിനെയും ശരീരത്തെയും ഉദ്ദീപിപ്പിക്കുന്ന  സുഖകരമായ, സവിശേഷമായ അനുഭൂതിവിശേഷമായിരുന്നു സാഹിത്യവും ഇതരകലകളുമൊക്കെ പാടിപ്പുകഴ്ത്തിയ പ്രണയം ഇന്നലെ വരെ. ഇന്നാവട്ടെ, അതു മാരകമായിരിക്കുന്നു. പ്രണയം പൂർണമാവുന്നതു ഇക്കാലത്ത് […]

ഒഴിവാക്കാൻ പറ്റാത്ത കാപട്യങ്ങളിലൊന്നാണ് ബഹുജന മാധ്യമമെന്നു പറഞ്ഞത് അഡോർണോയാണ്. സിനിമ പോലുള്ള മാധ്യമങ്ങളെ സംബന്ധിച്ച് ഇതു വളരെ ശരിയുമാണ്. സമകാലിക മലയാളത്തിൽ വി. ദിലീപ് എഴുതിയ ‘കോടമ്പാക്കം എഴുതിയ ആത്‌മകഥ’ സിനിമയുടെ പിന്നാമ്പുറകഥകളിലേക്കു യാത്ര ചെയ്യുന്നു. ജീവിതാവസാനം വരെ പ്രസക്‌തമായ സിനിമയെന്ന സ്വപ്‌നത്തെ യാഥാർത്ഥ്യമാക്കാനുള്ള വേവലാതികൾക്കിടയിൽ സിനിമയെക്കാൾ സിനിമാറ്റിക് ആയ സംഭവങ്ങളാണു നിരന്തരമുണ്ടാവുന്നത്. ബി ക്ലാസ് തിയേറ്ററിന്റെ ഇരുട്ടിലേക്ക് കയറിപ്പോവുന്ന സിനിമാ പ്രാന്തനെപ്പോലെയാണപ്പോൾ കഥ പറയുന്നയാൾ. ആ ഇരുൾലോകത്തിൽ പരിസരം വ്യക്‌തമല്ല, ചുറ്റിനും ആരുമില്ല. സിനിമ കാണാൻ ഇരുട്ടിൽ കൺമിഴിച്ച് ആ ഒറ്റയാൾ മാത്രം. […]

അധിനിവേശത്തിന്റെ ഇരയാവുന്ന ജീവിതങ്ങളുടെ സൂക്ഷ്‌മമായ  ചിത്രണങ്ങളാവുന്നുണ്ട് പലപ്പോഴും സമകാലിക കഥ. കേവലമായ കഥപറച്ചിലിനപ്പുറം കർക്കശമായ രാഷ്‌ട്രീയജാഗ്രത പുലർത്തുന്ന മാധ്യമമായി കഥ മാറുന്നതും അങ്ങനെയാണ്. അധിനിവേശം എപ്പോഴും അതിന്റെ വിപരീതദ്വന്ദ്വമായി വിധേയത്വത്തെയും സ്ഥാപിച്ചെടുക്കുന്നുണ്ട്. തെളിഞ്ഞ രാഷ്‌ട്രീയനിലപാടുകളുള്ള കഥ സുവ്യക്‌തമായും സുതാര്യമായും അസാധാരണങ്ങളായ ജീവിതങ്ങളെ പകർത്തുന്നു. കഥ ആദ്യവും അവസാനവും ജീവിതാവിഷ്‌കാരങ്ങൾ തന്നെയാണ്, പക്ഷേ അതിലൂടെ സാധ്യമാവുന്ന, സാധ്യമാക്കുന്ന രാഷ്‌ട്രീയശരികളുടെ കുത്യതയാണ് കഥയുടെ ശക്‌തി ദൗർബല്യങ്ങളെ നിർണയിക്കുന്നത്. കഥയ്ക്ക് വൈകാരികമായ തണൽ നിലങ്ങളിൽ മാത്രം ചുറ്റിത്തിരിയുക അസാധ്യമാണെന്നു ചുരുക്കം. അവിടെ അധിനിവേശത്തിനെതിരായ പ്രതിരോധങ്ങളുണ്ട്. വിധേയരായ മനുഷ്യരുടെ അതിജീവനശ്രമങ്ങളുണ്ട്. […]

വിനായകന്റെ ദുരന്തം കേരളം മറക്കാറായിട്ടില്ല. ആ സംഭവത്തെ ആസ്‌പദമാക്കി സിമി ഫ്രാൻസിസ് എഴുതിയ ‘ചില മൊട്ടുസൂചി വിദ്യകൾ’ (സമകാലിക മലയാളം) ആണ് ഈയാഴ്ച്ചയിലെ ശ്രദ്ധേയവും ഹൃദയസ്‌പർശിയുമായ കഥ. അരികുജീവിതങ്ങൾ അകപ്പെടുന്ന സ്വത്വ പ്രതിസന്ധികളുടെ ആഴം ഈ കഥയിൽ കനത്തു നിൽക്കുന്നു. എല്ലായിടത്തും തെറ്റിദ്ധരിക്കപ്പെടുന്നവർ, എവിടെയും പാകമല്ലാത്തവർ. സാധാരണവും അലസവുമായ ഒരു കാത്തുനിൽപ്പിനോ വെറുതെ നിൽപ്പിനു പോലുമോ അവർ വലിയ വില കൊടുക്കേണ്ടി വരുന്നു. അവർക്കുള്ളതല്ല ഒരിടവും. മലയാളികളുടെ പ്രഖ്യാതമായ പുരോഗമനമുഖവും സമത്വാധിഷ്ഠിത നിലപാടുകളുമൊക്കെ എത്രമേൽ സന്ദേഹാസ്‌പമാണെന്ന് കഥ തെളിയിക്കുന്നു. ഇതാവട്ടെ ഒരു വെറും കഥയല്ല […]

വായനാക്ഷമതയുള്ള ഒന്നിലധികം കഥകളുടേതായിരുന്നു ഈയാഴ്ച്ച. മാതൃഭൂമിയിലെ രണ്ടു കഥകളും കഥ കൊണ്ടും കഥപറച്ചിലിന്റെ രീതി കൊണ്ടും ശ്രദ്ധേയമായി. ശ്രീകണ്ഠൻ കരിക്കകത്തിന്റെ അങ്കണവാടി (മാതൃഭൂമി) കാലികമായ ഒട്ടനവധി പ്രശ്‌നങ്ങളെ അഭിസംബോധന ചെയ്യുമ്പോൾത്തന്നെ ഒതുക്കവും മുറുക്കവുമുള്ളതായി അനുഭവപ്പെടുന്നു. ഇമേജുകളുടെ അമിതഭാരം ചിലപ്പോഴെങ്കിലും ആഖ്യാനത്തെ ഒട്ടധികം അലംകൃതമാക്കുന്നത് അവഗണിക്കാവുന്നതേയുള്ളു. പഴയ അങ്കണവാടി കെട്ടിടം മാലിന്യ നിക്ഷേപ കേന്ദ്രമാകുന്നതു കാണുന്ന അയൽവക്കക്കാരനായ ജയശീലന്റെ വിഹ്വലതകളാണ് കഥയുടെ മുഖ്യ പ്രമേയം. ഓർമ്മകൾ നഷ്‌ടപ്പെട്ട ഭാര്യ പ്രഭാവതിയെ പെട്ടന്നൊരു രാവിലെ കാണാതാവുന്നു. ദിവസങ്ങളോളം അന്വേഷിച്ചിട്ടും അവളെ കണ്ടെത്താനാവുന്നില്ല.  മാലിന്യകേന്ദ്രത്തിലെ ജോലിക്കാർ അയാളോടു പറയുന്നു, […]

‘ഒരു വനത്തിലെ ഇലകൾ എന്നപോലെ പുസ്‌തകത്തിൽ വാക്യങ്ങൾ ഇളകിക്കൊണ്ടിരിക്കണം. കാഴ്ച്ചയിൽ അവയെല്ലാം ഒരേ പോലെ തോന്നിയേക്കാമെങ്കിലും എല്ലാം വ്യത്യസ്‌തമായവയാണ്’. ഗുസ്‌താവ് ഫ്ളോബേർ തന്റെ പുസ്‌തകത്തെപ്പറ്റി കാമുകിക്കെഴുതിയ വാക്യങ്ങളാണിവ. അജയ് പി. മാങ്ങാട്ടെഴുതിയ ‘സൂസന്നയുടെ ഗ്രന്ഥപ്പുര’ എന്ന നോവലിലൂടെ ആദ്യമായി കടന്നുപോകുമ്പോൾത്തന്നെ വായനക്കാരെ വിസ്‌മയിപ്പിക്കാനിടയുള്ളതാണ് ഇളകി മറിയുന്ന വനദൃശ്യങ്ങളുണ്ടാക്കുന്ന സവിശേഷമായ അനുഭൂതി. നിശ്ചലതയില്ലാത്തത്. ദലമർമ്മരങ്ങളുടെ മൃദുധ്വനികൾ കൊണ്ട് നിശബ്‌ദതയെ അതിജീവിച്ചത്. താഴ്ന്ന സ്ഥായിയിലുള്ള ഒച്ചകളും അനക്കങ്ങളും മാത്രം. മിക്ക ദൃശ്യങ്ങൾക്കും തെളിഞ്ഞ നിറങ്ങൾ കൊണ്ടു പൂർത്തിയാക്കിയ സുതാര്യമായ ജലച്ചായച്ചിത്രങ്ങളുടെ മിഴിവ്. അതിഭാവുകത്വങ്ങളും അലങ്കാരങ്ങളും  കഴിയുന്നത്ര ഒഴിവാക്കി […]

പ്രവീൺ ചന്ദ്രന്റെ ‘ജീവിതത്തിനും മരണത്തിനും ഇടയിൽ ചില കട്ടുകൾ’ എന്ന കഥ (മാധ്യമം ആഴ്ച്ചപ്പതിപ്പ്) സമയത്തെയും കാലത്തെയും കുറിച്ചുള്ള നവീനവും മൗലികവുമായ നിരീക്ഷണങ്ങൾ കൊണ്ടാണു ശ്രദ്ധേയമാവുന്നത്. സിനിമ കാലത്തിനു മേലുള്ള കൊത്തുപണിയാണെന്നു കഥയിൽ പറയുന്നുണ്ട്. എഡിറ്റിങ്ങിന്റെ,  മിശ്രണങ്ങളുടെ അനന്ത സാധ്യതകൾ .കാലത്തെ ഘനീഭവിപ്പിക്കാനും ഒഴുക്കിവിടാനും അവിടെ അനായാസം കഴിയുന്നു. പക്ഷേ ജീവിതത്തിൽ സമയം/കാലം അങ്ങനെയല്ല. അത് നിശ്ചിതമായ പ്രവാഹവേഗതയോടെ സഞ്ചരിക്കുന്നു. ഒരിക്കലും തീർത്തും  നിശ്ചലമാവുന്നില്ല, ശീഘ്രഗതി പ്രാപിക്കുന്നുമില്ല. നിലച്ചുപോയ  വാച്ചുകൾക്ക് ഒരിക്കലും സമയത്തെ കുരുക്കിയിടാനാവുകയില്ല. സമയമെന്ന പ്രഹേളികയെ മുൻനിർത്തി ജീവിതത്തിന്റെ അനിശ്ചിതത്വങ്ങളെയും വിഹ്വലതകളെയും ആഖ്യാനം […]

മാതൃഭൂമി ആഴ്ച്ചപ്പതിപ്പിലും സമകാലിക മലയാളത്തിലും അടുത്തടുത്ത് ഒരേ കഥാകാരൻ ആവർത്തിക്കപ്പെടുന്ന കൗതുകം ഇടയ്ക്ക് ഉണ്ടാവാറുണ്ട്. പക്ഷേ ഒരേ ആഴ്ച്ചയിൽ രണ്ടിലും ഒരേ എഴുത്തുകാരൻ പ്രത്യക്ഷപ്പെടുന്നത് പുതുമയാണ്. പക്ഷേ  വിചിത്രവും അത്‌ഭുതകരവുമായിത്തോന്നുന്നത് രണ്ടിലെയും കഥകളുടെ പ്രമേയം  ഒന്നു മറ്റൊന്നിന്റെ  തുടർച്ചയോ ആരംഭമോ എന്നൊക്കെ പല വിധം  സന്ദേഹമുണ്ടാക്കുന്ന തരത്തിൽ കൂടിപ്പിണഞ്ഞിരിക്കുന്നുവെന്നതാണ്. ഒരു കഥയുടെ ബാക്കിയായി മറ്റേ കഥയെ വായിക്കാം. ഒന്നിലെ നിഗൂഡതകളുടെ ചുരുളഴിയുന്നത് മറ്റേതിലാണെന്നു പറയാം. പക്ഷേ ഏതു കഥയാണ് ആദ്യം വായിക്കേണ്ടതെന്നത് വായനക്കാരന്റെ തെരഞ്ഞെടുപ്പായിരിക്കുകയും ചെയ്യുന്നു. ഒറ്റക്കൊറ്റയ്ക്കു വായിക്കാം, ഒന്നിച്ചും വായിക്കാം. ഒന്നു മാത്രമായിട്ടും […]

‘ചെമ്പരത്തിപ്പൂ പെൺകുട്ടി’ രഘുനാഥ് പലേരി മാതൃഭൂമി ആഴ്ച്ചപ്പതിപ്പിലെഴുതിയ  കഥയാണ്. മിഴിവുറ്റ ദൃശ്യങ്ങളുടെ ചാരുതയാണ് ഇക്കഥയെ ശ്രദ്ധേയമാക്കുന്നതെന്നു പറയാം. ലളിതമായ പ്രമേയം, കാൽപ്പനിക ഭംഗികൾ, നഷ്‌ടബോധങ്ങൾ.. കഥയുടെ അൽപം പഴയ ചേരുവകളാണദ്ദേഹം ഉപയോഗിക്കുന്നത്‌. പക്ഷേ പുതിയ കാലത്തും അത് വായനാസുഖം തരുന്നെങ്കിൽ അതിനു കാരണം ചേരുവകളുടെ മിശ്രണത്തിലെ മാജിക് തന്നെയാണ്. വായനക്കൊടുവിൽ ഇടവഴിയുടെ ഓരത്ത് ചെമ്പരത്തിപ്പൂ പൊട്ടിച്ചു കൊണ്ട് ആ പെൺകുട്ടി നിൽക്കുന്നത് വായനക്കാർ കാണുന്നു. ഒപ്പം അവളുടെ അനിയനും കണ്ണുകാണാത്ത അമ്മയുമുണ്ട്. നാൽപ്പതു വർഷങ്ങൾക്കു മുമ്പാണവരങ്ങനെ നിന്നത്. ആ വഴികളത്രയും മാഞ്ഞുപോയി. പൂവേലിത്തലപ്പുകൾ അതിരിട്ട […]