നീണ്ട മൗനത്തിനപ്പുറമൊരു ഭാഷയുടെ സംവേദനമുണ്ട്. ചുരുൾ നിവർന്ന് വരുന്ന കഥകളുടെ അതി മനോഹരമായ ഒരു കാഴ്ച്ച അവശേഷിപ്പിച്ചുകൊണ്ട് കടന്നു പോയതാണ് ഗീതാ ഹിരണ്യൻ എന്ന കഥാകാരി. എഴുപതുകളുടെ അവസാന കാലത്താണ് ഗീത എന്ന എഴുത്തുക

അഛനെന്റെ കൈപിടിച്ചാദ്യമായ്
അക്ഷരങ്ങൾ മണലിൽ കുറിക്കവേ
അമ്മ പതിയെ നീക്കിവെച്ചീടുന്നു
നിലവിളക്കിൽ വെളുത്ത കതിരുകൾ.

മുറ്റമെങ്ങും തണൽ വിരിച്ചീടുന്ന
നാട്ടുമാവിന്റെ ചോട്ടിലായ് ഞങ്

നിനക്ക് എന്നെയും
എനിക്ക് നിന്നെയും
ഇത്രയും അറിയാമായിരുന്നിട്ടും
നാം തമ്മിൽ ഇത്രമേൽ അകന്നുപോയതെങ്ങനെയാണ്?
നിന്റെ ശരികളോട്
എന്റെത് ചേർത്ത് വെച്ച്
സൗഹൃദം
ഞാൻ
ദൃഢമാക്കിയപ്പോൾ
എന്റെ ശരികളെ തീർത്തും അവഗണിച്ച്

മൻസിയ വി.പി എന്ന നർത്തകിക്ക് നൽകാൻ ഏറെ വിശേഷണങ്ങളുണ്ടെങ്കിലും സാധാരണ നർത്തകരിൽ നിന്ന് അവരെ വ്യത്യസ്‌തയാക്കുന്നത് നൃത്തത്തെ ജനകീയമാക്കാൻ അവർ നടത്തുന്ന ശ്രമങ്ങളിലൂടെയാണ്. കലയോടും സമൂഹത്തോടും