ഒരു പകലും കുറേ രാത്രികളും കഥയിലും സാഹിത്യത്തിലും  എന്തിനാണ് വ്യത്യസ്ത ധാരകൾ എന്ന ചോദ്യത്തിന് സാഹിത്യത്തോളം തന്നെ പഴക്കമുണ്ട്. പല കാലത്ത് പലവിധത്തിൽ അഭിസംബോധന ചെയ്യപ്പെട്ട ഈ ചോദ്യം ഇക്കാലത്തും പ്രസക്തമാണ്. സാഹിത്യത്തിലെ പെണ്ണെഴുത്ത്, ദളിതെഴുത്ത് ആധുനിക ഉത്തരാധുനിക പ്രസ്ഥാനങ്ങൾ തുടങ്ങി സർവതിൻ്റേയും ഒപ്പം സമാന്തരമായി വളരുകയും സഞ്ചരിക്കുകയും ചെയ്ത ശാഖ തന്നെയാണ് പൈങ്കിളി എന്നു നാം വിളിച്ച, വിളിക്കുന്ന ജനപ്രിയ സാഹിത്യം. തുടക്കം മുതൽ ഇന്നുവരെ ഈ വിഭാഗം കൈകാര്യം ചെയ്യുന്നത്  മനുഷ്യൻ്റെ ഏറ്റവും ലളിതമായ അവസ്ഥകളേയും മനുഷ്യബന്ധങ്ങളിലെ  വൈകാരിക വിക്ഷുബ്ധതകളേയുമാണ്. മാതൃത്വം, […]

പദപ്രശ്നം പൂരിപ്പിക്കുന്ന കപ്ലോൻ എഴുത്ത് ആത്യന്തികമായി വായനക്കാരനു നൽകുന്നതെന്താണ്? അന്നോളം അവൻ്റെ ബൗദ്ധിക, ഭൗതിക മണ്ഡലങ്ങളിൽ ശേഖരിക്കപ്പെട്ടിട്ടുള്ള ജ്ഞാനത്തിൻ്റെ ആദേശവും പുതിയവയുടെ സ്ഥാപനവും, ആർജിത ജ്ഞാനത്തിൻ്റെ പുന:ക്രമീകരണവും പുനർനിർവചനവും, ആന്തരികാനുഭൂതികളുടെ പുതിയ തലങ്ങളിലേക്കുള്ള പ്രവേശം എന്നിങ്ങനെ പ്രതി ജന ഭിന്നമായ ഒട്ടേറെ ഘടകങ്ങൾ എഴുത്തിൻ്റെ ലക്ഷ്യം, ഗുണം എന്നിവ നിർണയിക്കുന്നതിൽ സ്വാധീനം ചെലുത്തുന്നുണ്ട്. ഇപ്രകാരം ജ്ഞാനത്തിൻ്റെയും അനുഭൂതികളുടേയും സംവേദനം സാധ്യമാകണമെങ്കിൽ എഴുത്തിന് / എഴുത്തുകാരന് സ്വന്തമായ ഒരു ദർശനം തീർച്ചയായും ഉണ്ടാകേണ്ടതുണ്ട്. ദാർശനികമായ അത്തരം ഉൾക്കാഴ്ചകളിൽ നിന്നു കൊണ്ടു മാത്രമേ ജീവിതത്തെ വിശകലനം ചെയ്യാനും […]

ഉടലാഘോഷങ്ങൾ ലളിതമാക്കുക എന്നത് ഒരു വിപണിയുക്തിയാണ്. എളുപ്പത്തിൽ പ്രവർത്തിപ്പിക്കാവുന്ന ഒരു യന്ത്രത്തിന് ഉപഭോക്താക്കൾ കൂടുതലുണ്ടാവും എന്ന ലളിതയുക്തി. പെന്തക്കോസ്ത് മത പ്രചാരകരുടെ പക്കലുണ്ടാവാറുള്ള ലഘുലേഖയിൽ എഴുതിക്കണ്ടിട്ടുള്ളതാണ് അതിൻ്റെ ഏറ്റവും പ്രായോഗികമായ രൂപം. മനുഷ്യൻ മറ്റു ജീവികളിൽ നിന്ന് പരിണമിച്ചുണ്ടായതാണ് പോലുള്ള പരിണാമശാസ്ത്ര സിദ്ധാന്തങ്ങളൊക്കെ മനസിലാക്കാൻ എന്തുമാത്രം ബുദ്ധിമുട്ടാണ്. ദൈവം മനുഷ്യനെയുണ്ടാക്കി, മൂക്കിൽ ജീവശ്വാസമൂതി എന്ന സിദ്ധാന്തം മനസിലാക്കാൻ എന്തെളുപ്പമാണ്. ഇതു തന്നെയാണ് കഥയുടെ കാര്യത്തിലും സംഭവിക്കുന്നത്. അമിതമായി ലളിതവൽക്കരിക്കുക, ടെലിവിഷൻ റിപ്പോർട്ടർമാരേപ്പോലെ ആവശ്യത്തിലേറെ വിശദമാക്കുക, അനാവശ്യമായി ബഹളം വക്കുക, അങ്ങനെ ആകെയൊരു ഇളക്കമുണ്ടാക്കുക എന്നതിനപ്പുറം […]

എഴുത്തിൻ്റെ വാർപ്പു മാതൃകകൾ കഥയും സാഹിത്യവും ഇല്ലാതായാൽ എന്തു സംഭവിക്കും.? അസംബന്ധമെന്നോ അതിഭാവന എന്നോ വിളിച്ച് അങ്ങിനെയൊരു സാധ്യതയെ നമുക്ക് നിരാകരിക്കാൻ ശ്രമിക്കാം. എന്നാലും ആ ചോദ്യം നിലനിൽക്കുക തന്നെ ചെയ്യും. പ്രത്യക്ഷത്തിൽ കഥയോ നോവലോ നമ്മുടെ സാമൂഹ്യ രാഷട്രീയ ജീവിതങ്ങളിൽ ഇടപെടുന്നതായി തോന്നിയില്ലെങ്കിലും സൂക്ഷ്മാർഥത്തിൽ എഴുത്തും എഴുത്തുകാരും എക്കാലത്തേയും രാഷ്ട്രീയാവസ്ഥകളെ നിർണയിക്കുന്നതിൽ പങ്കു വഹിച്ചിട്ടുണ്ട്. നവോത്ഥാനം എന്ന് നാം പിന്നീട് പേരിട്ടു വിളിച്ച എല്ലാ സാമുഹൃ പരിഷ്കരണ പ്രവർത്തനങ്ങളിലും എഴുത്തിനുണ്ടായിരുന്ന പങ്ക് നിഷേധിക്കാനാവാത്തതാണ്. നവോത്ഥാനവും സാമൂഹ്യ പരിഷ്കരണവും രാഷ്ട്രീയ പ്രതിരോധവും നിരന്തര പ്രക്രിയകളാണെന്നതു […]

പൈങ്കിളിക്കഥകളുടെ നഗര പ്രവേശം ഒരു കഥയുടെ മേന്മ അളക്കാൻ നിശ്ചിതമായ അളവുകോലുകളൊന്നും തന്നെ ലഭ്യമല്ല. തീർച്ചയായും അതു പ്രതിജന ഭിന്നമാണ്. വായനക്കാരൻ്റെ ജ്ഞാനവും സാംസ്കാരിക, സാമൂഹ്യ ബോധ്യങ്ങളുമുൾപ്പെടെ  പ്രത്യക്ഷവും പരോക്ഷവുമായ നിരവധി ഘടകങ്ങളുടെ സ്വാധീനം ഒരു കൃതിയുടെ ആസ്വാദനത്തെ ബാധിക്കുന്നുണ്ട്. അങ്ങനെയാവുമ്പോഴും കഥയുടെയും സാഹിത്യത്തിൻ്റേയും ആസ്വാദനത്തിന് ഇത്തരം വ്യതിരിക്തതകളെ ഉൾക്കൊണ്ടു തന്നെയുള്ള പൊതു മാനകം പ്രവർത്തിക്കുന്നുണ്ട്. അത് നാം പങ്കു വക്കുകയും അനുഭവിക്കുകയും ചെയ്യുന്ന പൊതു സമൂഹത്തിൻ്റെ മൂല്യബോധത്തിൻ്റെ കൂടി അടിസ്ഥാനത്തിലാണ്. അവിടെയെത്തുമ്പോഴാണ് പ്രസിദ്ധീകരണങ്ങളുടെ വിപണി താൽപര്യങ്ങളുടെ തെരഞ്ഞെടുപ്പ് സംഭവിക്കുന്നത്. കൂടുതൽ വായനക്കാരനെ നേടുക,  […]

കഥാവൃക്ഷത്തിലെ കടവാവലുകൾ കഥ/സാഹിത്യം മനുഷ്യനെ ബാധിക്കുന്നത് പ്രധാനമായും രണ്ടു വിധത്തിലാണ്. ഒന്ന് അവൻ്റെ സാമൂഹ്യബോധത്തിൻ്റേയും നിലപാടുകളുടേയും അടിസ്ഥാനത്തിലും രണ്ടാമത്തേത് വ്യക്തിപരമായ അനുഭവങ്ങളുടെയും വൈകാരികതയുടേയും അടിസ്ഥാനത്തിലും. തീർച്ചയായും ഒരു ജനാധിപത്യ സമൂഹത്തിൽ ജനിച്ചു വളർന്ന വർത്തമാന കാല വായനക്കാരുടെ രാഷ്ട്രീയ ബോധ്യങ്ങളും മത, വർഗ നിലപാടുകളും വായനയെയും ആസ്വാദനത്തേയും സ്വാധീനിക്കുന്നുണ്ട് / സ്വാധീനിക്കേണ്ടതുണ്ട്. അതു കൊണ്ടു തന്നെ യഥാർഥ സമൂഹത്തോടും സാമൂഹ്യ ഘടനകളോടും സജീവമായും ക്രിയാത്മകമായും പ്രതിപ്രവർത്തിക്കുക എന്നത് എഴുതുന്നവരുടെ ബാധ്യതയാണ്. അതായത് ഈ രാജ്യത്തെ ഭരണകൂട സംവിധാനങ്ങളുമായി പ്രത്യക്ഷമായോ പരോക്ഷമായോ ഇടപെടാതെ ഒരു സാഹിത്യ […]

ലാ ടൊമാറ്റിനോയും മരിച്ചവർക്കു വേണ്ടിയുള്ള പ്രാർഥനകളും മുൻ വിധികൾ ഇല്ലാതിരിക്കുക എന്നത് കഥയെ/ സാഹിത്യത്തെ ആസ്വദിക്കുന്നതിനും വിശകലനം ചെയ്യുന്നതിനും വളരെ പ്രധാനപ്പെട്ട ഒരു നിലപാടാണ്. പരിചിതമോ ശീലിച്ചിട്ടുള്ളതോ ആയ സൂത്രവാക്യങ്ങളിൽ നിന്നു കൊണ്ടു നടത്തുന്ന ഏത് ആസ്വാദനവും പരിമിതമാവാനേ വഴിയുള്ളൂ. അത്തരം പരിമിതികളിലേക്ക് ക്രമപ്പെടുത്തപ്പെടേണ്ടതല്ല എഴുത്ത്. അതു കൊണ്ടു തന്നെ ഓരോ വായനയും കൃതിയിലെ പുതു സമീപനങ്ങളെ കണ്ടെടുക്കുന്നതിനായിരിക്കണം മുഖ്യ പരിഗണന നൽകേണ്ടത്. വായനയെ ഗൗരവമായി സമീപിക്കുന്ന ഏതൊരാൾക്കും ഇക്കാര്യത്തിൽ തർക്കമുണ്ടാവാനിടയില്ല. അതായത് വായനക്കാരൻ്റെ ഈ അന്വേഷണത്തെ തൃപ്തിപ്പെടുത്താൻ പ്രാപ്തമാകുമ്പോഴാണ് ഒരു രചന വിജയകരമാവുന്നത്.  […]

ബൃഹദാഖ്യാനങ്ങളാകുന്ന കഥകൾ കഥ ചെറുകഥ എന്ന സ്ഥാനപ്പേര് ഉപേക്ഷിച്ചിട്ട് ഏറെക്കാലമായി . ചെറുതാവുക എന്നത് പരിധിയില്ലാത്ത ഒരു പ്രക്രിയയാണെന്നും ഒറ്റ വാചകം പോലും സ്വയം കഥയായിത്തീരുമെന്നും നമുക്കറിയാവുന്നതുമാണ്. കഥ ഒരു പ്രമേയത്തെ, ഒരു സന്ദർഭത്തെ, അവയുണ്ടാക്കുന്ന വൈകാരിക സംഘർഷങ്ങളോടൊപ്പം വായനക്കാരനിലേക്ക് പ്രക്ഷേപണം ചെയ്യാൻ പ്രാപ്തിയുള്ളതായിരിക്കണം. ഇത്തരത്തിൽ കൃത്യമായ സംവേദനം സാധ്യമാവണമെങ്കിൽ സൂക്ഷ്മവും വ്യക്തവും അതിലുപരി ആസൂത്രിതവുമായ ആഖ്യാനം ആവശ്യമാണ്. പക്ഷേ ഇപ്പോൾ നമ്മുടെ കഥകളത്രയും ബൃഹദാഖ്യാനങ്ങളാണ്. മിക്കപ്പോഴും ഒരു കഥക്ക് താങ്ങാവുന്നതിലേറെ കാര്യങ്ങൾ, ജ്ഞാനത്തിൻ്റെയും അറിവിൻ്റെയും രൂപത്തിൽ കുത്തിച്ചെലുത്തിയാണ് മിക്ക കഥകളും എഴുതപ്പെടുന്നത്. അതേ […]

കഥയുടെ രാഷ്ട്രീയം.. കടലാസിൻ്റെയും എഴുത്തിന് തീർച്ചയായും രാഷ്ട്രീയമുണ്ട്.  വർത്തമാന സാമൂഹ്യ സാഹചര്യങ്ങളോട് ചരിത്ര പരമായ പൂർവജ്ഞാനത്തിൻ്റേയും അനുഭവത്തിൻ്റെയും അടിസ്ഥാനത്തിലുള്ള സക്രിയമായ പ്രതികരണം തന്നെയാണ് ഏറിയും കുറഞ്ഞും എഴുത്തിൻ്റെ രാഷ്ട്രീയം നിർണയിക്കുന്നത്. കുറച്ചു കൂടി വിശാലമായ അർഥത്തിൽ എഴുത്തിൻ്റെ രാഷ്ട്രീയത്തിന് നിരന്തരമായ ചലനാത്മകതയുണ്ട്. അതിൻ്റെ ശരികൾ ഓരോ കാലത്തും വ്യത്യസ്തമായിരിക്കുകയും സാഹചര്യങ്ങൾക്കനുസൃതമായി പരിണാമത്തിനു വിധേയമായിക്കൊണ്ടിരിക്കുകയും ചെയ്യും. ഏതു ഘട്ടത്തിലും പക്ഷേ എഴുത്തിൻ്റെ/ എഴുത്തുകാരൻ്റെ പരിഗണന മാനവികതയും പൊതുസമൂഹത്തിൻ്റെ സ്വസ്ഥമായ നിലനിൽപും അതിജീവനവുമായിരിക്കും. എന്നാൽ വർത്തമാന സാഹിത്യത്തിൻ്റെ/ സാഹിത്യകാരന്മാരുടെ രാഷ്ട്രീയ നിലപാട് ഇങ്ങനെയാണെന്നു തോന്നുന്നില്ല. വ്യക്തമായ രാഷ്ട്രീയ […]

സിംഹം മസാലദോശ കഴിക്കുന്നു. പരമ്പരാഗതമായ കഥന / കവന സമ്പ്രദായങ്ങളിൽ അള്ളിപ്പിടിച്ച് എത്ര കാലം കൂടി അതിജീവിക്കാനാവും സാഹിത്യരൂപങ്ങൾക്ക്..? പുതിയ ഭാവുകത്വമോ ലാവണ്യ പദ്ധതികളോ ഇല്ലാതെ പഴമയുടെ വ്യാജ പരിസരങ്ങളിൽ അലഞ്ഞു നടന്ന് സ്വയം ഇല്ലാതാവുകയോ നവീകരണ ശ്രമങ്ങളോട് പുറം തിരിഞ്ഞു നിൽക്കുകയും ഒരു വിധ പരീക്ഷണങ്ങൾക്കും തയ്യാറാവാതിരിക്കുകയും ചെയ്യുന്ന പത്രാധിപൻമാരാൽ ഇല്ലാതാക്കപ്പെടുകയോ ചെയ്യും സാഹിത്യം. എഴുത്ത് ഓരോ കാലഘട്ടത്തിൻ്റേയും സാമൂഹ്യാവസ്ഥകളുടെ പ്രതിരൂപമാവേണ്ടതുണ്ട്. എന്നു മാത്രമല്ല നിരന്തരം ചലിച്ചു കൊണ്ടിരുന്നില്ലെങ്കിൽ നിർജീവമായി പോകുന്ന ഭാഷയെ നിലനിർത്തേണ്ടതും തുടർച്ചയായി നവീകരിക്കേണ്ടതും എഴുത്തിൻ്റെ ചുമതലയാണ്. നിർഭാഗ്യവശാൽ ഇത്തരത്തിലുള്ള […]