സേവ, ഗുഹ, അക്കൽദാമ മനുഷ്യനും പ്രകൃതിയും സമൂഹവും ചരിത്രത്തിലെ ഏറ്റവും വലിയ പ്രതിസന്ധികളിലൂടെ കടന്നുപോകുന്ന കാലമാണ്.  ലോകമാകമാനം മനുഷ്യൻ എന്ന ഉദാത്ത സങ്കല്പനത്തിന് കാര്യമായ കോട്ടങ്ങൾ സംഭവിക്കുകയും പ്രാചീന നിലപാടുകളിലേക്കും സമൂഹ വ്യവസ്ഥകളിലേക്കും തിരികെ നടക്കുകയും ചെയ്യുന്ന കാലത്ത് സാഹിത്യവും തീർച്ചയായും ഈ പ്രതിസന്ധിയെ പ്രതിഫലിപ്പിക്കാതിരിക്കില്ല. അഥവാ മനുഷ്യാവസ്ഥയിലെ ഇത്തരം വിരുദ്ധ ദ്വന്ദങ്ങളെ അഭിസംബോധന ചെയ്യുന്ന സൃഷ്ടികളാണ് ഇക്കാലത്ത് സംഭവിക്കുക. അതു കൊണ്ടു തന്നെ എഴുത്തിന് അത്രമേൽ ലളിതമാവുക ഇനി സാധ്യമല്ല. സങ്കീർണമായ കാലത്തെ അടയാളപ്പെടുത്തുന്ന കൃതികൾ സങ്കീർണമായിത്തീരുക സ്വാഭാവികമാണ്. എന്നാൽ ഇത്തരത്തിലുള്ള സ്വത്വ […]

കഥയുടെ പ്രോട്ടോടൈപ്പുകൾ ചുറ്റുപാടുകളുടെ സൂക്ഷ്മനിരീക്ഷണത്തിൽ നിന്ന് ഉൽഭൂതമാകുന്ന നവീന കാഴ്ചപ്പാടുകളുടേയും നിലപാടുകളുടേയും ആവിഷ്കരണമാണ് കഥയുടെയും കവിതയുടേയും മറ്റെല്ലാ സാഹിത്യ കലാരൂപങ്ങളുടേയും ദൗത്യം. അതു കൊണ്ടു തന്നെ പൊതു വീക്ഷണത്തിൽ നിന്നും വ്യത്യസ്തമായ ദർശനങ്ങൾ കഥയാക്കപ്പെടുന്ന ഏതൊരു സംഭവത്തിൻ്റേയും പിന്നിലുണ്ടാവേണ്ടതുണ്ട്. സ്ഥൂലാവസ്ഥയിലുള്ള വിവരണങ്ങളിൽ നിന്ന് വ്യത്യസ്തമായി സൂക്ഷ്മമായ ആഖ്യാനങ്ങളും പൊതുവല്ലാത്ത സാധ്യതകളും കൂടി അഭിസംബോധന ചെയ്യപ്പെടേണ്ടതുമുണ്ട്. കഥയുടെ ഏറ്റവും പുതിയ ഭാവുകത്വ സങ്കല്പങ്ങൾ പക്ഷേ ഇത്തരത്തിലുള്ള സൂക്ഷ്മതക്കു പകരം സ്ഥൂലമായ യഥാർഥങ്ങളെ ചിത്രീകരിക്കുന്നതിന് പ്രാധാന്യം നൽകുന്നു. ഫലമോ, സംഭവിക്കുന്നതത്രയും ഒരേ പ്രോട്ടോ ടൈപ്പ് കഥകളും. കഥാകൃത്തിൻ്റെ […]

മഴയായ് നടന്ന് കുടയായ് നടിച്ച്… വർത്തമാനത്തിൽ മാത്രം ചുറ്റിത്തിരിയുകയാണ് മലയാള കഥ കുറേ കാലമായി . വല്ലാതെ മടുക്കുമ്പോൾ ഒന്ന് ഭൂതകാലത്തിൽ പോയി വരും. അതാകട്ടെ മുത്തച്ഛൻ ആനക്കാരനായിരുന്നതിൻ്റെ പൊങ്ങച്ചം പോലെ വെറും പൊള്ളയായ മഹത്വ ഘോഷണങ്ങൾ മാത്രവും. വർത്തമാനത്തിൻ്റെ ത്വരിതാഖ്യാനങ്ങളിലാവട്ടെ നേർരേഖയിൽ സഞ്ചരിക്കുകയും നഗ്നനേത്രങ്ങൾക്ക് ദൃശ്യമാവുകയും ചെയ്യുന്ന അതിസാധാരണ സംഭവങ്ങൾക്കു മാത്രമേ സ്ഥാനമുള്ളൂ താനും. അല്ലാതെ വർത്തമാനകാലത്തിൻ്റെ വിഹ്വലതകളെയോ, പ്രതിസന്ധികളേയോ വെല്ലുവിളികളേയോ പ്രമേയമായി സ്വീകരിക്കാൻ ആരും ഒരുക്കമല്ല. അഥവാ സ്വീകരിക്കുന്നെങ്കിൽ തന്നെ അതിപ്പോഴും പശു രാഷ്ട്രീയത്തിലും രാമക്ഷേത്രത്തിലും പൗരത്വമത വിശ്വാസ പ്രശ്നങ്ങളിലും കുരുക്കിക്കിടക്കുകയും […]

തോട്ടിൻകര രാജ്യത്തെ യയാതിമാർ അതിലളിതവൽക്കരണവും അത്യാഖ്യാനവുമാണ് സാഹിത്യം നേരിടുന്ന ഏറ്റവും പ്രധാന പ്രതിസന്ധി എന്നു തോന്നുന്നുണ്ട്. അതിവാചാലതയും ആത്മപ്രശംസകളും അരങ്ങുവാഴുന്ന സമൂഹത്തിൽ കഥ മാത്രം അങ്ങനെയായിത്തീരാതിരിക്കുന്നതെങ്ങനെ.? ഒതുക്കിപ്പറയലിൻ്റേയും ഗുപ്താഖ്യാനത്തിൻ്റേയും എല്ലാ സാധ്യതകളും കഥകൾ നിരാകരിച്ചു കഴിഞ്ഞു. കഥയുടെ ദുർമേദസ് കൂട്ടുന്ന വിധം പ്രയോഗിക്കപ്പെടുന്ന അലങ്കാരങ്ങളല്ലാതെ ഘടനാപരമായ ഗോപ്യ സ്വഭാവം പുർത്തുന്ന കഥകളൊന്നും തന്നെ എഴുതപ്പെടുന്നില്ല. കഥക്കോ ആസ്വാദനത്തിനോ ഒരു പ്രയോജനവുമില്ലാത്ത ഏച്ചുകെട്ടലുകളും കൃത്രിമ വാക്കുകളുമാണ് സാഹിത്യം എന്ന് തെറ്റിദ്ധരിച്ചു പോയിട്ടുള്ളതാണ് ഈ ദുരവസ്ഥയുടെ കാരണം. മാധ്യമം ആഴ്ചപ്പതിപ്പിൽ ജേക്കബ് എബ്രഹാം എഴുതിയ “തോട്ടിൻകര രാജ്യം […]

കാരമുള്ളു കുത്താത്ത കളിക്കഥകൾ യാഥാർഥ്യങ്ങളെ യഥാതഥമായി അവതരിപ്പിക്കുക കഥയുടെ ജോലിയല്ല. നേരെ മറിച്ച് ദുരിതപൂർണമായ കാലത്തിൽ നിന്ന് മറ്റൊരു കാലത്തെ കിനാവു കാണലാണ് എഴുത്തിൻ്റെ ധർമം. തിന്മകൾ നിറഞ്ഞാടുന്ന സമൂഹത്തെ തുറന്നു കാണിക്കലല്ല, അവക്ക് മേലെ നിൽക്കുന്ന മനുഷ്യനന്മയെക്കുറിച്ചുള്ള ഘോഷണമാണ് എഴുത്തുകാരൻ്റെ ഉത്തരവാദിത്തം. ഏവർക്കും പരിചിതമായ സത്യങ്ങളെ അവതരിപ്പിക്കലല്ല എഴുത്ത്, സാധ്യമെന്ന് മറ്റുള്ളവർക്ക് തോന്നുംവിധം നുണകളെ അവതരിപ്പിക്കലാണ്. എഴുത്തുകാരൻ്റെ ഭാവനയിൽ നിന്നാണ് ലോകം എക്കാലത്തും മുന്നോട്ടു നടന്നിട്ടുള്ളത്. എല്ലാ സാമൂഹ്യ നവീകരണ പ്രക്രിയയിലും അക്കാലത്തെ എഴുത്തുകാർക്ക് അനിഷേധ്യമായ പങ്കുണ്ടായിരുന്നു. അതിനു പക്ഷേ പാരമ്പര്യത്തോടും തൽസ്ഥിതികളോടുമുള്ള […]

താങ്ങുമരങ്ങളിൽ ചാരുന്ന കഥകൾ കഥയെഴുതുക എന്നതിന് പുതിയ ചിലത് സൃഷ്ടിക്കുക എന്നു തന്നെയാണ് അർഥം. കേവലം കഥാപാത്രങ്ങളെ കണ്ടെത്തി അവരുടെ നാവിൽ നാലു ഡയലോഗും ചേർത്ത് ചിരപരിചിതവും സാധാരണവുമായ ജീവിതക്കാഴ്ചകളെ യഥാതഥമായി അവതരിപ്പിക്കലല്ല കഥ. പുതിയ ജീവിത സങ്കല്പങ്ങളെ, സൗന്ദര്യ ശാസ്ത്രപരമായ നവീന നിലപാടുകളെ, അപരിചിതവും അചിന്ത്യവുമായ സന്ദർഭങ്ങളെ ഒക്കെയും സൃഷ്ടിക്കുവാൻ പ്രാപ്തമാകുമ്പോഴാണ് കഥ കഥയാവുന്നത്. സ്രഷ്ടാവാണ് എഴുത്തുകാരൻ. ആ സൃഷ്ടിയിൽ മുൻഗാമികളുടെ സ്വാധീനമുണ്ടാവാം. പക്ഷേ അവർ നിർമിച്ച കഥാപാത്രങ്ങളുടെ നട്ടെല്ലിൻമേൽ ചാരി നിൽക്കുന്നത് പക്ഷേ ശരിയല്ല. മലയാളത്തിലെ കഥകളിൽ പലപ്പോഴും ഇത്തരം ചാരി […]

പ്രണയ ദ്വീപിലെ കപട വിപ്ലവം മനുഷ്യനെന്നാൽ  സമൂഹമല്ലെന്നും കേവലം വ്യക്തികളാണെന്നുമുള്ള പാഠഭേദം മലയാള സാഹിത്യത്തിൽ വേരൂന്നിയിട്ട് ഏറെക്കാലമായി . വ്യക്തിയും സമൂഹവുമായുള്ള സംഘർഷത്തെ ബൈപാസ് ചെയ്യാനുള്ള ഒരു പ്രധാന ഉപാധി കൂടിയായി ഈ തന്ത്രം മാറുകയും ചെയ്തിട്ടുണ്ട്.അതുകൊണ്ടു തന്നെയാണ് സമൂഹം മുൻ നിശ്ചയിച്ചിട്ടുള്ള വ്യവസ്ഥകളോ നിയമങ്ങളോ പുനഃപരിശോധിക്കുകയോ പരിഷ്കരിക്കുകയോ ചെയ്തിട്ടില്ലാത്തപ്പോഴും സമൂഹവുമായുള്ള ഏറ്റുമുട്ടലുകളിൽ നിന്ന് കഥ/സാഹിത്യം മാറി നിൽക്കുന്നത്. എന്നു മാത്രമല്ല മിക്കപ്പോഴും അത്തരം വ്യവസ്ഥകളോട് പൊരുത്തപ്പെടാനും സമവായത്തിൽ പോകാനും ശ്രമിക്കുന്നതും ഏറെക്കുറെ കഥകളുടെ പൊതു സ്വഭാവമാണ്. ഇത്തരത്തിലുള്ള ഒത്തുതീർപ്പുകൾക്ക് അനുവാചകനെ കൂടുതൽ വേഗത്തിൽ […]

പൈങ്കിളിവാരാഘോഷം കഥ എന്നാൽ വർത്തമാന കാലത്തിൻ്റെ വിഹ്വലതകളേയും ആസ്കതികളേയും പ്രതിസന്ധികളെയും കാലത്തിൽ നിന്ന് അടർത്തിയെടുത്ത് ദേശ കാലങ്ങൾക്കതീതമായ പരിതോവസ്ഥകളിൽ പുനർനിർമിക്കലാണ്. ഏറ്റവും ലളിതമായി നമ്മളെങ്ങനെ നമ്മളായി എന്ന് വരും കാലങ്ങളോട് സംവദിക്കാനുള്ള ഉപകരണമാണ് കഥയും സാഹിത്യവും. സമകാലിക സംഭവങ്ങളിൽ നിന്ന് എഴുത്തിനെ കണ്ടെടുക്കുക എന്നത് അതിനാൽ തന്നെ പ്രധാനമാണ്. രേഖപ്പെടുത്തപ്പെടേണ്ട സംഭവങ്ങളെ തിരിച്ചറിയുന്നതിന്, അവയുടെ അന്തരാഴങ്ങളെ സംബന്ധിച്ചുള്ള പാഠാന്തരങ്ങൾ വികസിപ്പിച്ചെടുക്കേണ്ടതിന് എഴുത്തുകാരൻ നിരന്തരസാധകം ചെയ്യേണ്ടതുണ്ട്. എന്നാൽ മലയാള സാഹിത്യത്തിൻ്റെ വർത്തമാനകാല പ്രവർത്തന പദ്ധതി ഇങ്ങനെയൊരു ലക്ഷ്യം പരിഗണിക്കുന്നതേയില്ല. അതിലളിതവും സർവസാധാരണവുമായ മാനസികാവസ്ഥകളെ തൃപ്തിപ്പെടുത്തുന്ന, പൊതുബോധത്തിൻ്റെ […]

പരിഭാഷകനും തടാകവും കഥയെന്നത് അസാധ്യതകളുടെ സാധ്യതയാണ്. അവിടെ ഒരേ കഥാപാത്രത്തിൽ തന്നെ നമുക്ക് പരിചിതരോ അപരിചിതരോ  ആയ, ഒരേ സമയം സാമാന്യബോധമുള്ളവരും ഇല്ലാത്തവരുമായ, വ്യവസ്ഥിതികളോട് യോജിക്കുകയും വിയോജിക്കുകയും ചെയ്യുന്ന ഒന്നിലധികം ആൾക്കാരെ കണ്ടുമുട്ടാൻ കഴിയും. അഥവാ അപ്രകാരം കഥാപാത്രങ്ങളുടെ മെർജിംഗ് സാധ്യമാക്കുന്നതാണ് കഥയുടെ നിലനിൽപ്പിൻ്റേയും സംവേദനത്തിൻ്റെയും അടിസ്ഥാനം. സ്വഭാവ വൈചിത്ര്യം മാത്രമല്ല, സ്ഥലങ്ങളെക്കുറിച്ചും സംഭവങ്ങളെക്കുറിച്ചുമെല്ലാം ഇത്തരത്തിലുള്ള മിശ്രണങ്ങൾ സാധ്യമാണ്. അതിലൂടെയാണ് യാഥാർഥ്യത്തിൽ നിന്ന് കഥയിലേക്ക് നമുക്കു നടന്നു കയറാനുള്ള വഴികൾ നിശ്ചയിക്കപ്പെടേണ്ടത്. യാഥാർഥ്യത്തെ ഉപജീവിച്ചോ അവലംബിച്ചോ എഴുതുന്ന കഥകൾക്ക് സംഭവത്തേക്കാളേറെ ഫിക്ഷനോട് വിധേയത്വമുണ്ടാകുമ്പോഴേ കഥ […]

കഥപ്രാന്തുകൾ കഥയുടെയും സാഹിത്യത്തിൻ്റെയും ഉൽപ്പത്തി രഹസ്യം എന്തായിരുന്നു.? മനുഷ്യൻ്റെ ദുഃഖങ്ങളിൽ നിന്നും വേദനകളിൽ നിന്നുമാണ് എല്ലാതരം കലാരൂപങ്ങളും ഉരുവം കൊണ്ടിട്ടുള്ളത്. സ്വാഭാവികമായും ദു:ഖത്തിൻ്റേയും വേദനകളുടേയും കാരണങ്ങളെക്കുറിച്ചുള്ള ചർച്ചകളും പരിഹാരത്തെക്കുറിച്ചുള്ള പരികല്പനകളും നവലോകത്തെക്കുറിച്ചുള്ള സങ്കല്പനങ്ങളും എഴുത്തുൾപ്പെടെയുള്ള കലകളുടെ ഘടനാപരവും പ്രയോഗപരവുമായ പരിവർത്തനങ്ങളുടെ അടിസ്ഥാന കാരണങ്ങളാവുകയും ചെയ്തു. എന്നാൽ പുതിയ കാലത്തിൻ്റെ കഥകളെ നോക്കൂ. കാലത്തിൻ്റെ വെല്ലുവിളികളെ അഭിസംബോധന ചെയ്യാൻ അവ ശ്രമിക്കുന്നതേയില്ല എന്നു കാണാം. പകരം പോയ കാലത്തിൻ്റെ സുരക്ഷിതത്വത്തിലോ അരക്ഷിതത്വത്തിലോ തരം പോലെ അഭിരമിക്കുന്നു. പോയ കാലത്തിൻ്റെ നീക്കിയിരുപ്പുകളെ  താലോലിച്ചു കൊണ്ടേയിരിക്കുന്നു. അവ നിർജ്ജീവമാണെന്നും […]